แนวข้อสอบพระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๐๗

1. พระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๐๗ ให้ไว้ ณ วันใด

• ๑๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๐๗                 ค. ๑๖ เมษายน พ.ศ. ๒๕๐๗
• ๑๕ เมษายน พ.ศ. ๒๕๐๗ ง. ๑๗ เมษายน พ.ศ. ๒๕๐๗

ตอบ  ค. ๑๖ เมษายน พ.ศ. ๒๕๐๗

2. พระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๐๗ มีกี่มาตรา

• 38 มาตรา                                                                             ค. 42  มาตรา
• 40 มาตรา                                                                             ง. 35  มาตรา

ตอบ   ก. 38  มาตรา

3. พระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ ฉบับที่ 2 อยู่ในปี พ.ศ.ใด

• พ.ศ. 2510 ค. พ.ศ. 2520
• พ.ศ. 2522 ง. พ.ศ.2525

ตอบ    ข. พ.ศ. 2522

4. ข้อใดหมายถึงป่าตามพระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๐๗

• ที่ดิน ค. ลำน้ำ
• ภูเขา ง. ถูกทุกข้อ

ตอบ  ง. ถูกทุกข้อ

“ป่า” หมายความว่า ที่ดินรวมตลอดถึง ภูเขา ห้วย หนอง คลอง บึง บาง ลำน้ำ ทะเลสาบ เกาะ และที่ชายทะเลที่ยังมิได้มีบุคคลได้มาตามกฎหมาย

5. ข้อใดคือความหมายของไม้ ตามพระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๐๗

• รากไม้ ค. เศษไม้
• ตอไม้ ง. ถูกทุกข้อ

ตอบ  ง. ถูกทุกข้อ

“ไม้” หมายความว่า ไม้ทุกชนิดทั้งที่เป็นต้น กอ หรือเถา ไม่ว่ายังยืนต้นหรือล้มลงแล้ว และหมายความรวมตลอดถึง ราก ปุ่ม ตอ หน่อ กิ่ง ตา หัว เหง้า เศษ ปลายหรือส่วนหนึ่งส่วนใดของไม้ ไม่ว่าจะถูกตัด ฟัน เลื่อย ผ่า ถาก ทอน ขุด หรือกระทำโดยวิธีการอื่นใด

6. ใครเป็นผู้รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้

• รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง
• รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร
• รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์
• รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

ตอบ   ข. รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร

มาตรา ๕ ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้และให้มีอำนาจแต่งตั้งพนักงานเจ้าหน้าที่และออกกฎกระทรวงกำหนดค่าธรรมเนียม ค่าภาคหลวง และค่าบำรุงป่าไม้ไม่เกินอัตราตามบัญชีท้ายพระราชบัญญัตินี้ และกำหนดกิจการอื่นเพื่อปฎิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้

7. เมื่อรัฐมนตรีเห็นสมควรกำหนดป่าอื่นใดเป็นป่าสงวนแห่งชาติให้กระทำได้โดยออกกฎกระทรวงโดยต้องมีสิ่งใดกำหนดเป็นป่าสงวนแห่งชาตินั้นแนบท้ายกฎกระทรวงด้วย

• แผนที่แสดงแนวเขตป่า ค. ลักษณะของป่า
• ขนาดเนื้อที่ของป่า                                                             ง. ถูกทุกข้อ

ตอบ  ก. แผนที่แสดงแนวเขตป่า             

มาตรา ๖ บรรดาป่าที่เป็นป่าสงวนอยู่แล้วตามกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองและสงวนป่าก่อนวันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ ให้เป็นป่าสงวนแห่งชาติตามพระราชบัญญัตินี้เมื่อรัฐมนตรีเห็นสมควรกำหนดป่าอื่นใดเป็นป่าสงวนแห่งชาติ เพื่อรักษาสภาพป่าไม้ ของป่า หรือทรัพยากรธรรมชาติอื่น ให้กระทำได้โดยออกกฎกระทรวงซึ่งต้องมีแผนที่แสดงแนวเขตป่าที่กำหนดเป็นป่าสงวนแห่งชาตินั้นแนบท้ายกฎกระทรวงด้วย

8. การเปลี่ยนแปลงเขตหรือการเพิกถอนป่าสงวนแห่งชาติ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน ให้กระทำได้โดยกฎหมายใด

• พระราชกฤษฎีกา ค. กฏกระทรวง
• พระราชกำหนด ง. ประกาศกระทรวง

ตอบ   ค. กฎกระทรวง

มาตรา ๗ การเปลี่ยนแปลงเขตหรือการเพิกถอนป่าสงวนแห่งชาติ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน ให้กระทำได้โดยออกกฎกระทรวง และเฉพาะกรณีที่มีการเปลี่ยนแปลงหรือเพิกถอนบางส่วนให้มีแผนที่แสดงแนวเขตที่เปลี่ยนแปลง หรือเพิกถอนนั้นแนบท้ายกฎกระทรวงด้วย

9. คณะกรรมการป่าสงวนแห่งชาติมีกี่คน

• 4 คน                                                                                     ค. 5   คน
• 6 คน                                                                                     ง. 10  คน

ตอบ  ค. 5   คน

มาตรา ๑๐ เมื่อได้กำหนดป่าใดเป็นป่าสงวนแห่งชาติแล้ว ให้มีกรรมการสำหรับป่าสงวนแห่งชาตินั้นคณะหนึ่ง ประกอบด้วยผู้แทนกรมป่าไม้ ผู้แทนกรมการปกครอง ผู้แทนกรมที่ดินและกรรมการอื่นอีกสองคน ซึ่งรัฐมนตรีแต่งตั้งให้คณะกรรมการดังกล่าวมีอำนาจหน้าที่ดังต่อไปนี้

(๑) ควบคุมให้การเป็นไปตามมาตรา ๘ และมาตรา ๙

(๒) ดำเนินการสอบสวนและวินิจฉัยคำร้องตามมาตรา ๑๓

(๓) มีหนังสือเรียกบุคคลมาให้ถ้อยคำ หรือให้ส่งเอกสารที่เกี่ยวข้องในการสอบสวนตามมาตรา ๑๓

(๔) ตั้งอนุกรรมการเพื่อพิจารณาหรือปฏิบัติการอย่างหนึ่งอย่างใด ตามที่คณะกรรมการมอบหมาย

10. การประชุมคณะกรรมการ ต้องมีกรรมการประชุมไม่ตํ่ากว่าเท่าใดจึงครบองค์ประชุม

• ไม่ตํ่ากว่ากึ่งจำนวนของกรรมการทั้งหมด
• ไม่ตํ่ากว่า 1 ใน 3 ของจำนวนของกรรมการทั้งหมด
• ไม่ตํ่ากว่า 2 ใน  3 ของจำนวนของกรรมการทั้งหมด
• ไม่ตํ่ากว่า 1 ใน 5  ของจำนวนของกรรมการทั้งหมด

ตอบ   ก.ไม่ตํ่ากว่ากึ่งจำนวนของกรรมการทั้งหมด

มาตรา ๑๑ การประชุมคณะกรรมการ ต้องมีกรรมการประชุมไม่ตํ่ากว่ากึ่งจำนวนของกรรมการทั้งหมดจึงเป็นองค์ประชุม และให้คณะกรรมการเลือกกรรมการคนหนึ่งเป็นประธานแห่งที่ประชุม การวินิจฉัยชี้ขาดของที่ประชุมให้ถือเสียงข้างมาก กรรมการคนหนึ่งให้มีเสียงหนึ่งในการลงคะแนนถ้าคะแนนเสียงเท่ากันให้ประธานแห่งที่ประชุมออกเสียงเพิ่มขึ้นอีกเสียงหนึ่งเป็นเสียงชี้ขาด